< 50
50 - 100
100 - 150
150 - 200
200 - 250
> 250
Suske
Wiske
Tante Sidonia
Lambik
Jerom
Professor Barabas
Schanulleke
Overige
Willy Vandersteen
Paul Geerts
Mark Verhaegen
Tekeningen
Kleurplaten
Overige
Home
|
Nieuws
|
Albums
|
Personages
|
Tekenaars
|
Downloads
|
Links
|
Contact
Main Menu
Home
Nieuws
Albums
Personages
-
Suske
-
Wiske
-
Tante Sidonia
-
Lambik
-
Jerom
-
Professor
Barabas
-
Schanulleke
-
Overige
Tekenaars
-
Willy
Vandersteen
-
Paul Geerts
-
Marc Verhaegen
Downloads
Links
Contact
Paul Geerts
Paul Geerts werd geboren op 16 mei 1937 in Turnhout. Op tienjarige leeftijd was hij al een grote fan van de Suske en Wiske-verhalen van Willy Vandersteen. Hij was, net zoals Willy Vandersteen, erg actief in de plaatselijke jeugdbeweging, in Geerts' geval de Chiro.
Hij werkte als drukker-retoucheur, en tekende af en toe strips voor het blaadje van de jeugdbeweging. Op 1 mei 1967 trok hij zijn stoute schoenen aan en trok met een afgewerkte strip, De verdwenen Smirrel, naar Willy Vandersteen. Vandersteen bekeek de strip minutenlang en zei dan uiteindelijk: 'Je hebt het in de vingers, maar je zult nog veel moeten oefenen.'
Paul kreeg wat huiswerk mee en op 2 januari 1968 nam Vandersteen hem in dienst. Nieuwe krachten waren toen welkom, omdat er veel Jerom-verhalen voor de Duitse markt moesten worden gemaakt. Paul Geerts tekende niet alleen, hij leverde af en toe een bijdrage voor een scenario voor een Jerom-verhaal, en dat ontging Vandersteen niet.
De Verdwenen Smirrel verscheen in 1968 in de populaire Ohee-reeks.
In 1969 vroeg Vandersteen aan Geerts of hij belangstelling had voor het inkten van de reeks Suske en Wiske. Geerts reageerde enthousiast. Met het verhaal De charmante koffiepot begon Geerts Suske en Wiske te inkten. Geerts gaf blijk van een groot inlevingsvermogen in de wereld van Suske en Wiske.
Hij kreeg al snel meer verantwoordelijkheid, zodat Vandersteen zich kon voorbereiden op zijn nieuwe reeks Robert en Bertrand. In 1971 schreef Geerts een synopsis voor een Suske en Wiske-verhaal: De gekke gokker. Vandersteen vond het verhaal goed en paste het hier en daar aan. Vanaf dat moment zorgde Geerts meer en meer voor de scenario's en de tekeningen van Suske en Wiske. Vandersteen bleef ideeën leveren tot aan zijn dood in 1990.
Dat het overnemen van een reeks als Suske en Wiske geen gemakkelijke taak zou zijn, stond voor iedereen vast. Geerts kreeg de hele wereld van Suske en Wiske, maar moest ook zorgen voor verhalen in dezelfde geest. Binnen de vrij nauwe grenzen die een strip als Suske en Wiske kent, is Paul Geerts erin geslaagd om Vandersteens werk op een voortreffelijke manier voort te zetten en toch een eigen inbreng te hebben.
Gaandeweg bewees Geerts dat hij heel wat in zijn mars had. Zijn tekeningen getuigen van een groot meesterschap. In verhalen als De raap van Rubens, De angst op de Amsterdam en avonturen als Sagarmatha, De Tamme Tumi en De Rinoramp bewijzen dat Geerts schitterende verhalen kan verzinnen.
De Suske en Wiske-verhalen werden er realistischer op. Geerts documenteert zijn verhalen erg grondig. Hedendaagse lezers eisen een verantwoorde setting. Ze slikken niet zomaar alles meer. Net zoals Vandersteen, haalt Paul Geerts zijn inspiratie vaak uit reizen. Naast extra spanning voor het avontuur, zijn exotische locaties ook uitstekend om de gebruiken en zeden van andere culturen te leren waarderen. 'Het idee van vriendschap tussen alle volkeren en respect voor elkaars cultuurgoed, is altijd het uitgangspunt geweest van Willy Vandersteen. Ook ik wil die traditie voortzetten,' zegt Paul Geerts.
Geerts heeft zijn bewondering voor zijn vriend en leermeester Willy Vandersteen nooit onder stoelen of banken gestoken. Daarvan zijn in zijn verhalen ook sporen terug te vinden. In 1987 maakte Geerts voor Vandersteen het album De parel in de Lotusbloem, dat de vriendschap verheerlijkt. Om dat album te maken, trok hij naar Nepal. Hij overhandigde het eerste exemplaar van het album tijdens het tv-programma In de hoofdrol aan Willy Vandersteen. Voor heel wat lezers is De parel in de Lotusbloem hun favoriete verhaal. En in het verhaal De zeven schaken speelt een piepjonge Willy Vandersteen samen met zijn helden de hoofdrol. Dààrvoor had Geerts Vandersteen al een belangrijke rol laten spelen in De belhamelbende.
Na meer dan 25 jaar en meer dan honderd verhalen lijkt Paul Geerts nog altijd zonder al te veel moeite de meest fantastische verhalen uit zijn mouw te schudden. 'Ik heb altijd met veel plezier Suske en Wiske-verhalen geschreven,' zegt hij zelf, 'Voor mij is het een eer om het werk van Willy Vandersteen te kunnen voortzetten'.
Paul Geerts en zijn medewerkers werken in de vernieuwde Studio Vandersteen te Kalmthout die nu een deel uitmaakt van de gebouwen van het Provinciaal Suske en Wiske Kindermuseum.
© Webdesign: Amin0 :: © Suske en Wiske: Standaard Uitgeverij, Antwerpen